• A. Th. Khoury

Ongeveer vijf jaar geleden had ik er van vernomen. Later stuurde men mij schriftelijke documenten op. Er stond te lezen dat er in Soufanieh, een woonwijk van Damascus in Syrië, olie zou zijn voortgekomen uit de reproductie van een byzantijnse icoon in een schamel plastic kader. Ook uit de handen en het gelaat van een jonge, getrouwde vrouw met name Myrna.

Myrna is katholiek en lid van de mellkitische Kerk (Grieks-katholiek).

Geneesheren hebben schriftelijk betuigd dat er door de kracht van de olie genezingen plaats vonden. Ook visioenen en verrukkingen zouden er gebeurd zijn.

Verschillende boodschappen zouden door onze Heer Jezus Christus en de Heilige Maagd Maria aan Myrna zijn medegedeeld.

Vanaf het begin van de gebeurtenissen in de maand november 1982, wordt er een dagelijks lof gehouden in het huis van Myrna's gezin. Er komen nu en dan zelfs mohammedanen.

De documenten lieten verder weten: de verschijningen zouden talrijk zijn geweest, de herhalingen op onregelmatige tijdstippen. Vooral de afscheiding van de olie uit de kleine icoon van de Maagd Maria of uit de handen, het gelaat en de hals van Myrna zou zich op vele plaatsen herhaald hebben: in Syrië, in de Libanon, in Jordanië, in de USA ...

Uit ontelbare prentjes en reproducties van de icoon van Soufanieh zou de olie zijn voortgekomen, en wel in verschillende landen ter wereld. Getuigenissen liggen voor de hand.

De olie uit de icoon en uit het lichaam van Myrna werd geanalyseerd, onder meer in de Duitse bondsrepubliek. Voor mijn ogen heb ik de fotokopie van de analyse uit het laboratorium in Moers; het resultaat luidt: zuivere olijfolie. Dezelfde uitzonderlijke zuiverheid zou vrijwel niet voorkomen.

Verrukkingen zouden er gebeurd zijn, en stigmata aan het hoofd, de handen, de voeten en de zij van Myrna, nu al drie keer.

Dit is het nieuws dat ik heb kunnen ontvangen, en de informaties die ik uit de documenten mocht ontnemen. Allereerst heb ik mij zeer terughoudend geuit: een normale houding van iemand die al verschillende decennia met zijn ratio werkt, met mirakelen en buitengewone verschijningen geen rekening houdt, en tegenover bovennatuurlijke fenomenen uiterst voorzichtig reageert en eerder sceptisch van oordeel is.

Maar ondertussen heb ik bij vele personen kunnen informeren, op wier oordeel ik meen te mogen vertrouwen. Allen hebben bevestigd dat zij gezien hebben: vooral het afscheiden van de olie uit de handen van Myrna.

Met bijzondere aandacht heb ik de getuigenissen van artsen over genezingen gelezen, ook van geneesheren die de fenomenen (de olie, de verrukkingen, de stigmata) zelf gezien en nauwkeurig onderzocht hebben. Alles is enorm nuchter, realistisch en geloofwaardig.

Onder de getuigen bevinden zich bisschoppen, priesters, religieu zen, Franse getuigen (priesters en journalisten), theologanten, art sen, psychoanalytici, zelfs militairen.

Toen men mij naar mijn mening vroeg, hield ik mij terug, er informeerde naar het bestaan van boodschappen, dus naar de bedoeling van die talrijke tekens. Ik vroeg ook naar de praktisch( uitwerkingen van het fenomeen op de mensen.

Mijn vrienden in Damascus nodigden mij met nadruk uit. Hun uitnodiging deed denken aan het woord van Filippus aan Natanaë in het Evangelie naar Johannes: «Kom en zie» (Jn 1, 46).

In november van dit jaar kon ik eindelijk naar Damascus vertrek ken, en wel twee dagen voor de jaardag van de gebeurtenis, op 24.11.1989.

Verschillende gesprekken met vertegenwoordigers van de talrijke oosterse christelijke Kerken maakten mij duidelijk dat de hiërarchie onenig is in de beoordeling en waardering van het gebeuren. Een bijzonder delikaat probleem komt voort uit het feit dat de echtgenoten Nikolas en Myrna Nazzour in een gemengd huwelijk leven: Nikolas is Grieks-orthodox, Myrna Grieks-katholiek (melkitisch) Het kerkelijk gezag voor heel het gezin ligt volgens de oosterse rechtstraditie bij de Grieks-orthodoxe patriarch. En die keurt het fenomeen af, nadat hij aanvankelijk zijn toestemming had laten blijken.

De Grieks-katholieke patriarch houdt zich neutraal om zijn orthodoxe collega te ontzien. Zeer positief was echter de houding van de Syrisch-orthodoxe patriarch.

Ook de clerus is oneens in het oordeel over Soufanieh. Twee katholieke priesters, de Lazarist Joseph Malouli en de studentenpastoor Elie Zahlaoui, hebben hun terughouding opgegeven, en spreken nu met overtuiging voor de echtheid van de tekens van Soufanieh.

Voor het begin van de liturgie op zondag 26 november, die naar aanleiding van de jaarherdenking van Soufanieh gevierd werd, had ik gelegenheid met Myrna te spreken. Myrna is een jonge vrouw: toen dit alles begon in november 1982 was zij 18 jaar oud. Zij is getrouwd, heeft nu twee kinderen, een dochter (Myriam) en een zoon (Jean Emmanuel).

Zij leeft sober en bescheiden, beschikt niet over opvallende intellektuele gaven, en heeft ook niet aan theologische studies gedaan. Maar zij straalt een diepe inwendige vrede uit. Haar wezen is gevormd door lichte ernst en rustige gelatenheid. Zij toont geen enkel spoor van pretentie. In ons gesprek wist zij vaak niet de verbindingslijnen in haar boodschap uit te leggen, zelfs belangrijke begrippen op te helderen. Zij zoekt hulp en bijstand bij de theologisch gevormde priesters die haar begeleiden. Maar zij is er vast van overtuigd dat dit alles tekens uit de hemel zijn die haar zelf en de christenen op essentiële vraagstukken ten opzichte van onze Heer Jezus Christus en Zijn Moeder Maria attent willen maken.

De leden van het gezin staan helemaal in de dienst van Gods wil; zij ook hebben zich bekeerd tot God, tot het gebed en tot onbaatzuchtig hulpbetoon. Hun huis staat de hele dag open voor elke gast die op de binnenkoer van het bescheiden gebouw wil bidden. Al meer dan zeven jaar verdragen zij de toestand dat zij niet langer alleen over hun woning kunnen beschikken en dat er feitelijk geen gezinsleven mogelijk is. Zij verdragen het in grote gelatenheid, zelfs in dankbaarheid.

Hier dient gezegd dat zij geen schenkingen - hoe dan ook - aanvaarden. Dat hebben zij alle gasten op een duidelijk leesbaar plakkaat doen weten; in feite geven zij strikt gevolg aan dit besluit.

Hetgeen ik in Soufanieh en tijdens mijn verblijf in Damascus heb gezien en beleefd, heeft mij zeer getroffen. Daarbij had ik er geen rekening mee gehouden zelf bijzondere tekens te zien. Het is immers niet nodig zelf te zien, om te geloven. Wij geloven immers om reden van de getuigenis van vroegere generaties, de getuigenis van degenen die zelf Gods tekens hebben ervaren. Dus ik was nie op zoek naar een mirakel. Ik wou alleen maar waarnemen. En d meest belangrijke details schreef ik op.

Op die zondagnamiddag, de zevende jaardag van het gebeuren begon het gebed vroeger dan anders; al om 16 uur. Het huis liep vo met biddende mensen: de binnenhof, de huiskamer, en zelfs d slaapkamer van het jonge koppel. Velen stonden op het terras, anderen buiten op straat. Een groep van mohammedanen was aanwezig, en nam deel aan het gebed.

Vlak na 18 uur werd Myrna die tot dan toe zoals al de anderen aan het gebed deelnam, op het bed gelegd. Omwille van de grote drukte zat ik tegen de achterwand van de slaapkamer op de bedrand ter hoogte van het hoofdkussen. Ik heb de gebeurtenis dus van dicht nabij gezien. Ik heb olie gezien, aan Myrna's handen, op haar gelaat. De olie heb ik twee keer onderzocht. Myrna was in extase. Zij heeft mijn vinger niet gevoeld. Zij kon ook helemaal niet zien of horen. Dit heb ik kunnen vaststellen ten overstaan van aanwezige priesters.

Toen zij wakker werd, heeft zij de vraag beaamd, of zij de Maagd Maria gezien, en door haar een boodschap had ontvangen. Zij heeft deze boodschap gedicteerd:

«Mijn kinderen,

Jezus heeft tot Petrus gezegd: Gij zijt de steenrots, en daarop zal ik mijn Kerk bouwen. En ik zeg nu: Gij zijt het hart waarin Jezus zijn eenheid zal opbouwen.

Ik wil dat gij uw gebeden opoffert voor de vrede, van nu af aan tot de herdenking van de Opstanding. »

Enkele minuten na het dictaat van de boodschap was het gelaat van Myrna terug gedroogd; de olie verdween ook langzaam van haar handen.

Maandag 27 november, heb ik op de voormiddag een nieuw teken gezien. In de op zondag nog lege schaal onder het opgesloten portret was verse olie: ze vulde ongeveer een derde van de schaal.

De pater Lazarist Malouli die alleen de sleutel van het kastje bewaart, opende voor mij de glazen deur. Ik mocht een pluisje watten in de olie dompelen, de olie proeven, haar ruiken: smaak en geur zijn die van olijfolie; er was ook nog een aroma te herkennen dat mij aan chrisma deed denken. De sporen van de olie waren nog zichtbaar op het portret, op het plastic kadertje, en onderaan de rand van het kader.

Dezelfde maandag, 27 november, hebben wij samen met Myrna, haar echtgenoot Nicolas en enkele vrienden een tochtje naar Khabab gemaakt, ca. 50 km ten zuiden van Damascus. Na het eten gaf' de plaatselijke Grieks-katholieke aartsbisschop Boulos Bourkhoche een interview aan een TV-reporter uit Canada over de verschijning van de olie in zijn aanwezigheid en in zijn residentie. Tegen het einde van de opname verscheen de olie aan de handen van Myrna.

Ik zat er zelf bij. Ik heb de olie onderzocht: het was dezelfde olie die op zondag ook aan de handen en op het gelaat van Myrna was verschenen.

Dinsdag, 28 november, werd het oude kastje tot steun van het portret van de Moeder Gods vervangen door een mooie kolom van marmer, waarop een marmeren beker geplaatst werd. Op een kant van de beker werd het portret gezet in vrij zwevende positie, onder een stolp van plexiglas. Op de avond van diezelfde dag vloeide er nieuwe olie onder de stolp in de nieuwe lege beker, op een breedte van ca. 1 cm. 11 heb de olie pas op de morgen van 29 november gezien; ik mocht haar onderzoeken: dezelfde aromatische olie die ik al vroeger in de schaal onder het portret had gezien en aangeraakt.

De verschijning van de olie - nu meer, dan minder - uit het portret van de Maagd Maria, en uit Myrna's handen, gelaat, enz., de genezingen, de boodschappen, - dit alles zijn voor mij tekens die ons op een bepaald verzoek attent willen maken. Dit verzoek wordt duide lijk in de boodschappen die Myrna in de loop van de zeven voorbij jaren door Jezus Christus (15 boodschappen) en door de Maag Maria (13 boodschappen) heeft ontvangen.

Zoveel kan ik nu al zeggen: het voorwerp van al die boodschap pen strookt met de oproep van het Evangelie: ommekeer, boetedoe ning, bidden, elkaar beminnen, aan anderen hun schuld vergeven hulpvaardig zijn, delen in de zorg om de wereld. Twee speciale wen sen: de eenheid van al de christelijke Kerken, de vrede in de wereld.

Bij de analyse van de teksten kon ik niets ontdekken dat tegen strijdig met het geloof zou zijn. Juist het tegenovergestelde: d overeenkomst met de christelijke leer is zeer duidelijk gebleken.

De boodschap van Soufanieh heeft al verbazingwekkende vruch ten voortgebracht: het aanhoudende dagelijkse gebed vanaf novern ber 1982, tal van bekeringen, de herleving van het besef voor d godsdienst, de broederlijke sfeer, gevormd door openheid e onbaatzuchtigheid, de smeekbede voor de eenheid van de Kerke en voor de vrede, het verwezenlijken van die eenheid en die vred door het regelmatig verschijnen van vele christenen uit verschi lende confessionele groepen bij het dagelijks gebed, en ook de aar wezigheid van mohammedanen bij dit gebed, samen met de christ( nen van verschillende geloofsrichtingen.

Ik heb geen reden om aan de echtheid van de gebeurtenissen i Soufanieh te twijfelen. Integendeel: ik heb tal van redenen om h gebeuren van Soufanieh als echt te aanvaarden, en in zijn bovenn tuurlijk karakter te geloven. Die tekens zijn zo massief, zij zij door vele getuigen geloofwaardig bevestigd, en enkele heb ik m mijn eigen ogen gezien. De mogelijkheid van oplichterij is nerger zichtbaar. De wensen die zij de mensen aan het verstand brenge stroken volkomen met de christelijke Blijde Boodschap. De vruc ten die zij voortbrengen, zijn goed.

Ik heb het zelf gezien. Ik ben onder de indruk. Ook ikzelf vo mij nadien aangespoord om beter te bidden.

Toen ik dit alles aan een collega en vriend vertelde, vroeg hij mij: Wat doe je nu er mee?

Men kan er nog veel discussies over houden, nauwkeurige vragen stellen, betere argumenten voorbrengen, twijfels uiten, en wat nog meer...

Wat ik er mee ga doen?

Ik doe hetzelfde dat andere getuigen, ook en vooral de getuigen van het geloof, hebben gedaan: Ik vertel het voort...

De tekens die ons in Soufanieh/Damascus vanaf november 198 worden gegeven, willen attent maken op de heilzame en verbli dende tegenwoordigheid van onze Heer Jezus Christus, en op d hoopgevende toewijding van Maria, de Moeder van God. Aan d andere kant vestigen zij onze aandacht op belangrijke wensen d stroken met de heilswens van het Evangelie, die echter de klemtoo leggen op een bijzondere dimensie binnen de taak van de christen.

Die wensen werden pas in de loop van de tijd in hun konkre bedoeling duidelijk. De vraag, of er door de informaties van de t nu toe gegeven boodschappen de hele draagwijdte van de opdrac wordt omschreven, kan men nu nog niet beantwoorden. Er kunne nieuwe aspekten komen opdagen, misschien ook een oproep t konkrete vormen van het christelijke engagement, of ook nieum klemtonen.

De betrokkenen in Damascus en in andere landen over de wereld vertonen een grote openheid tegenover Gods wil. Myrna die werd uitgekozen als instrument van Gods werken, wordt voortdurend aangemoedigd op God te vertrouwen, op zijn wegen te wandelen, en geen angst te hebben: « Wat vreest gij, terwijl Ik met u ben?... Kies niet zelf uw weg. Want Ik heb hem voor u uitgestippeld» (Christus).

De talrijke geestelijke bekeringen en het herleven van het godsdienstig bewustzijn, het opkomen van een sfeer van wederzijdse liefde, van ruime openhartigheid en van toegewijde solidariteit, al dit wijst er op dat een belangrijk verzoek van de boodschap van Soufanieh bestaat in de bekering van de mens tot God, tot het geloof, tot het gebed en tot onbeperkte liefde.

«Bekeer u en geloof», zegt de Maagd Maria reeds in de allereerste boodschap.

En verder: « Uw gebed is mijn feest. Uw geloof is mijn Jéest».

En Christus zegt met nadruk: «Bid voor de zondaars. Met ieder woord stort ik een druppel van mijn bloed op een van de zondaars.»

Het bidden in geloof en godsvrucht zal een uiting van solidariteit met de mensen zijn, een uiting van liefde.

Die liefde zal in het dagelijks leven tot uitwerking komen.

Op verschillende plaatsen wordt er van de getroffenen vereist vergeven, van hen die menigvuldige moeilijkheden, verdachtmaki gen en valse beschuldigingen hebben ondergaan: « Vergeven is het beste... Verdraag het en vergeef. »

Het lijkt wel dat moeilijkheden en vijandelijkheden een van verschijningsvormen van het algemene onheil ter wereld zijn. A bijzonder rampzalig wordt de onoprechtheid en ontrouw van chri tenen in menig opzicht beschouwd. Er is sprake van degenen d geld geven voor de Kerk en voor de armen, maar geen liefde vert nen: «Zij zijn niets». Zo heeft de apostel Paulus zich al geuit (1 Co 13, 3).

Niet altijd, zo wordt verweten, gaan de christenen naar de Ke om te bidden. Oneerlijk zijn de betuigingen van degenen die alle naar buiten beweren geloof en liefde te hebben. Eens wordt er e pijnlijke vaststelling gemaakt: «Zeg aan mijn zonen» - deelt Myrna mee - «dat ik van hen eenheid opeis. Ik vraag ze niet van degenen die maar komedie spleen door te beweren dat zij zich inzetten voor de eenheid. »

Dat de overwinning van het kwaad en de oplossing van moeilij heden inspanning kost, maakt de boodschap telkens opnieuw dl delijk door op de noodzakelijkheid te wijzen, het kruis te drage Christus zegt in een boodschap: «Ik werd gekruisigd uit liefde tot En ik wil dat gij uw kruis draagt en verdraagt om mijnentwil, vr willig, met liefde en geduld, en dat gij mijn aankomst verwacl Wie met mij in het lijden deelt, zal ik laten delen in mijn heerlij heid. Er is geen verlossing voor de ziel dan alleen door het kruis.»

Op een andere plaats zegt Hij: «Gij zult weten dat het dragen van het kruis onontkoombaar is».

Het feit dat de noodzakelijkheid van het kruis beklemtond wordt, schijnt de bereidschap van de betrokkenen te willen vestigen, opdat zij de op hen toekomende bekoringen en vijandelijkheden zouden kunnen doorstaan en - met het oog op de verwezenlijking van de hoofdwens van Soufanieh - geduldig verdragen. Want het gaat om de eenheid van de christenen, om het herstel van de kerkelijke eenheid, over de verdeeldheid van de vele groepen heen. Misschien gaat het er ook wel om de eenheid van allen ter wereld, die in God geloven, te bevorderen, en in het alledaagse leven te realiseren.

De eenheid van de Kerk als hoofdwens van het gebed en van de practiche levenswijze breekt in de boodschappen van Soufanieh al zeer vroeg door. Reeds op 24-3-1983 zegt de Maagd Maria ophelderende woorden, die later herhaald en gedeeltelijk aangevuld werden:

Wij gaan hier de meest belangrijke woorden aanhalen, die de eenheid van de christenen bedoelen, en wel zonder kommentaar:

« Verzamel u» (Maria).

Dit is mijn feest, dat ik u bij elkaar zie... De vereniging van uw harten is mijn jéest» (Maria).

Mijn hart is gekwetst. Laat mijn hart zich niet verdelen omwille van uw verdeeldheid» (Maria).

Gij zijt het hart, waarin Jezus zijn uniek wezen zal opbouwen» (Maria).

«Zeg aan mijn zonen dat ik de eenheid van hen opeis. Ik vraag ze niet van degenen die komedie spelen door te beweren dat zij zich voor de eenheid Inzetten» (Christus).

«Ga en verkondig over heel de wereld. En zeg zonder vrees dat zij moeten werken voor de eenheid» (Christus).

Nog een woord van Maria dat optimistisch klinkt maar een gro verantwoording aan de betrokkenen oplegt: «Gij zult de generat het woord van de Eenheid, de Liefde en het Geloof leren».

Dit verzoek, om voor de eenheid te bidden, voor de eenheid werken, de eenheid te verwezenlijken, wordt volkomen au série genomen door de kleine gebedsgemeenschap die zich in Soufanieh al zeven jaren iedere dag spontaan vormt en het gemeenschapp lijke gebed verricht. Christenen van alle Kerken en geloofsbelijdenissen nemen er aan deel.

Over de grenzen van een zuiver binnenkerkelijk oecumenisn heen doet het meedoen van enkele mohammedanen en zelfs m hammedaanse groepen telkens opnieuw aan een meer uitgebrei oecumene denken: aan de oecumene van de godsdiensten, aan de de toekomst na te streven eenheid van alle mensen over de were die in God geloven.

Een ander verzoek dat in de boodschappen van Soufanieh na voren wordt gebracht, is de vrede in de wereld. Christus spreekt drie keer over vrede:

Het laatst op 26 november 1989 zei de Maagd Maria:

De dimensies van die vrede die afgesmeekt zal worden, zijn no niet helemaal duidelijk. Maar ten opzichte van de explosieve situati in het nabije Oosten, van de conflicten in de wereld, en ook van d onzekere toekomst die ingeleid werd door de adembenemend omwentelingen in Oost Europa, is het vernoemen van de vrede a bijzondere wens een opbeurend teken in deze boodschappen.

Algemeen dient gezegd dat die boodschap een optimistische en blijde boodschap is, ondanks alle aanwijzingen naar de noodzakelijkheid van het kruis, en de onontkoombaarheid van lijden en pijn.

De jonge getrouwde vrouw Myrna die een zware last heeft te dragen, wordt niet gedreven tot een verdergaande ascese of een totaal afstand doen. Op haar eigen overwegingen in deze wordt geantwoord: «Ik ben niet gekomen om te scheiden. Uw huwelijksleven zal blijven zoals het is» (Maria). Haar leven als «echtgenote, moeder en zuster» zal niet benadeeld worden. «Leef uw leven, wel en onafhankelijk. » «Leef uw leven. Maar het leven verhindert u niet door te gaan met bidden. »

Troost is overigens ook telkens opnieuw uit de mond van Maria en van Jezus te vernemen.

«Denk aan mij in uw vreugdé», zegt Maria. En verder: «Ik ben blij». « Vrees niets, mijn dochter, dit alles gebeurt, opdat Gods Naam verheerlijkt wordt. Verheug u veeleer, want God heeft u toegestaan tot mij te komen, opdat ik u zeg: Bekommer u niet om wat over u gezegd wordt maar blijf altijd in vrede... De zegen van God kome neer op u en al diegenen die samen met u hun bijdrage tot zijn liefde hebben gegeven. »

Op de vooravond van het feest van de Geboorte van Maria, op 7.9.1985, zegt Christus zelf:

« Verheug u omwille van de vreugde in de hemel. Want de Dochter van de Vader, de Moeder van God, en de Bruid van de Heilige Geest is geboren. Verheug u omwille van de vreugde op aarde. Want uw verlossing is werkelijkheid geworden». En verder:

Nieuwe hoop geeft ook de steeds herhaalde belofte dat Maria en Jezus zelf met Myrna zijn, en ook met allen die hun bijdrage geve en met degenen die zich getroffen voelen door de boodschap, en d zich bemoeien om de inhoud. « Vrees niet. Ik ben bij u», ze Maria. En Christus:

Een grote hoop schuilt in de toezegging dat Maria en Jezus een nieuwe generatie van christenen zullen doen ontstaan, die hl opdracht zullen vervullen: «Ik zal mijn generatie in u opvoeden zegt de moeder van God tweemaal tot Myrna. En Jezus herhaalt he «Vrees niets, mijn dochter. Ik zal mijn generatie in u opvoeden». Dit is een generatie die de «generaties het Woord van de Eenheid, de Liefde en het Gelo zal leren» (Maria).

Eenheid, liefde, geloof zijn niet het werk van mensen, maar voo al door God gegeven. Zij moeten al biddend afgesmeekt worden, ook in het alledaagse bedrijf verwezenlijkt worden.

Deze korte samenvatting zal ik sluiten met drie gebeden die boodschappen van Soufanieh bevatten. Zij worden door de bi dende mensen aldaar en overal ter wereld gesproken:

«God, verlos mij; Jezus verlicht mij; de Heilige Geest is mij leven. Zo hoef ik niets te vrezen» (Maria).

boven alle log,

Zonder U is mijn tafel leeg» (Christus).

(Soufanieh, zaterdag 18.12.1982)

(Soufanieh, maandag, 21.2.1983).

Aantekening: Op zondag 9.1.1983 werd de ikoon in een plechtige processie vanuit het huis van de familie Nazzour naar de Grieksorthodoxe kerk van het Heilig-Kruis gedragen. Op de vooravond, zaterdag 8.1.1983, verscheen de Moeder Gods aan Myrna: zij had tranen in haar ogen. Zij zei tot haar: «Het doet er niets toe».

In de kerk vloeide er geen olie meer uit de ikoon. Op de maandagnamiddag werd de ikoon in 't geheim terug naar huis gebracht. Op diezelfde dag verscheen de Heilige Maagd Maria 's avonds aan Myrna, en gaf haar deze boodschap:

Soufanieh, donderdag 24-3-1983, vooravond van het feest v Maria Boodschap of Aankondiging des Heren.

boven alle lof,

14. Boodschap van Onze Heer Jezus Christus

(Soufanieh, 4de verjaardag, woensdag 26.11.1986)

15. Boodschap van Onze Heer Jezus Christus

(Soufanieh, Zaterdag van de Goede week, 18.04.1987)

16. Boodschap van Onze Heer Jezus Christus

(Soufanieh, donderdag 28.05.1987, Hemelvaartsdag)

17. Boodschap van Onze Heer Jezus Christus

(Ma'ad/Libanon, woensdag 22.07.1987)

18. Boodschap van Onze Heer Jezus Christus

(Soufanieh, vrijdag 14.08.1987, vooravond van het feest Maria's ten hemel Opneming)

19. Boodschap van Onze Heer Jezus Christus

(Soufanieh, maandag 7.09.1987, vooravond van het feest van de Geboorte van Maria)

vrouw wier hart vol liefde en toewijding is?

Mijn dochter Mary f Waarom zijt gij bang waar Ik toch met u ben 2 Gij moet met luide stem het woord van de waarheid spreken over Degene die u geschapen heeft, zodat in u mijn kracht verschijnt. Ik zal u iets van mijn wonden geven, waardoor gij de smarten vergeet die de mensen u aandoen. Kies niet zelf de weg. Want Ik heb hem voor u uitgestippeld.»

Maar, mijn dochter, gij zult mijn stem niet meer horen,

28. Boodschap van de Maagd en Moeder Gods Maria

(België, vrijdag 15.08.1990, feest van Maria's ten hemel Opneming)

(Enkele dagen voor de inval van Irak in Koeweit lijkt hier Maria's oproep een echo van de

boodschap aan Ivan te Medjugorje, enkele dagen eerder.)

29. Boodschap van de Maagd en Moeder Gods Maria

(Soufanieh, achtste verjaardag, maandag 26.11.1990)

Maria Kourbet al-Akhras, in haar familie Myrna genoemd, is in 1964 geboren. De vader is van geloof melkitisch (Grieks-katholiek), de moeder Grieks-orthodox. Geboorte normaal, geen zware ziekte, geen accident.

Myrna was leerlinge in christelijke particuliere scholen, maar ook in officiële scholen. Beschikkend over een middelmatige intelligentie, breekt haar schoolopleiding een jaar voor het eindexamen af. Haar godsdienstige kennis is minimaal.

Zij heeft een vrolijke natuur. Begin mei 1982 is zij getrouwd met Nicolas Nazzour die lid is van de Grieks-orthodoxe Kerk.

Zaterdag 27 november 1982, op de vooravond van de eerste zondag in de advent, breekt de gebeurtenis aan die tot nu toe vijf fenomenen en elementen vertoont: olie, verschijningen, boodschappen, extasen, stigmata.

1.1 De olie vloeit uit Myrna's handen, gelaat, hals, ogen, maag (aldus op de derde dag van een driedaagse totale vasten, van 27 tot 29 november 1984), en voeten (een keer).

1.2 De olie vloeit uit de handen van mensen die vreemd zijn aan de familie en het land Syrië (vgl. document).

1.3 Nadat de blauwe icoon op zondag 9 januari 1983 triomfantelijk naar de kerk van het Heilig Kruis werd gedragen (vgl. videofilm), heeft zij opgehouden olie af te scheiden. In plaats daarvan deed het de violette icoon vanaf 17 januari 1983. Bovendien vloeit de olie uit meer dan duizend reproducties van de icoon. Zij borrelt uit de bodem van het terras, de plaats waar de Maagd Maria verschenen is. Zij vloeit uit een reliëfbeeld van de Heilige Maagd, uit een gebedenboek, uit de muur aan de binnenkant van de nis waar de blauwe icoon opgesloten werd, uit de vensterwanden van de twee nissen aan de ingang en op de binnenplaats, uit watten in een doosje die bestemd was om aan zieken te worden uitgedeeld, uit een medaille die Myrna om haar hals droeg, enzovoorts.

2.1 Uit Myrna zelf vloeide de olie in Syrië, in de Libanon, in Jordanië, in de USA.

- Syrië:

Damascus: in Soufanieh, in particuliere huizen, in ziekenhui

zen, in een kapel, in de Apostolische nuntiatuur,

in het Syrisch-orthodoxe patriarchaat.

Homs: in de Grieks-orthodoxe kerk «Maria

Boodschap», tijdens de H. Mis die gecelebreerd

werd door de archimandriet Elias Abdouka (vgl.video),

in de Syrisch-orthodoxe kerk «Umm alZunnar»

(vgl. collectieve getuigenis).

Hassaké: in de Syrisch-orthodoxe kathedraal tijdens de

liturgie (vgl. video), - in een particulier huis.

Khabab: in de residentie van de melkitische (Grieks

katholieke) aartsbisschop Boulos Bourkhoche,

zowel in zijn aanwezigheid als in zijn afwezigheid

(vgl. getuigenis van vicaris generaal Mouffaq Id),

in een particulier huis.

Basir: in (minstens) een particulier huis.

- Libanon:

Beirut: in de Grieks katholieke kerk «Notre-Dame du

Salut» (vgl. video).

Zahlé.- ten overstaan van de Maronitische Monseigneur

Georges Iskandar (vgl. getuigenis van de bisschop).

Ma'ad (vgl. video).

Harissa: bij de Paulisten tijdens de liturgie (vgl. video).

Faytroun: in het Grieks-katholieke klooster der Paulisten.

- Jordanië: In Amman, - in Madaba (vgl. video).

Los Angeles.- in kerken: de Syrisch-orthodoxe (St.-Efreem), de

Grieks-orthodoxe (St.-Niklaas), de Grieks

katholieke (St.-Anna), de Rooms-katholieke.

San José - in kerken: de Grieks-orthodoxe (pastoor Raflé),

de Syrisch-orthodoxe, de Chaldeeuwse (pastoor

Manuel Rayes), de Maronitische (Onze-Lieve

Vrouw van de Libanon).

Detroit: in de Mar-Zaya-kerk van de Assyriërs, in het huis van de heer Jouil Hinaro.

in een particulier huis.

in het Berg-Tabor-klooster, Redwood Valley.

2.2 Uit reproducties van de icoon vloeide olie:

In Syrië, in de Libanon, in Jordanië, in Beit-Sahour (in de buurt van Bethlehem), in Venezuela, in Irak,

in Zwitserland, in de USA, in Canada, in Saudi-Arabië.

- Uit Myrna en uit andere personen: in verband met gebeden (voor of na het gebed), maar niet iedere keer, als Myrna of andere personen gebeden spraken; in extase (uit Myrna); bij gesprekken over de Heilige Maagd, maar niet iedere keer.

- Uit de icoon en de reproducties daarvan: buiten het gebed; in de huizen van christenen, soms ook van mohammedanen.

Enkele genezingen, b.v. ziekten van beenderen e.a.; in een geval van zwangerschap met sterke fibromen (vgl. attest van Dr. Pierre Salam en Dr. Jamil Marji).

- De olie die uit de icoon vloeide, werd in de Duitse bondsrepubliek, in Damascus, in Rome, in Parijs geanalyseerd: het bleek zuivere olijfolie te zijn.

- De olie die Myrna afscheidt, werd in de Duitse bondsrepubliek onderzocht: het was zuivere olijfolie.

DE VERSCHIJNINGEN

De Heilige Maagd Maria is vijf keer verschenen:

- Woensdag 15 december 1982. Geen boodschap; Myrna heeft schrik en vlucht.

- Zaterdag 18 december 1982. Eerste boodschap, in Hoogarabisch.

- Zaterdag 8 januari 1983. Een enkel woord in Arabisch dialect.

- Maandag 21 februari 1983. Tweede boodschap, in Arabisch dialect.

- Donderdag 24 maart 1983. Derde boodschap, in Hoogarabisch.

Alle verschijningen vonden plaats 's nachts op het terras. Myrna alleen zag de H. Maagd.

Tijdens de verschijningen heerste er een sfeer van vrede en van intensief bidden.

De verschijning begint op een horizontale tak van een eucalyptus (boom), bij een beek, ongeveer 15 meter ten zuiden van het huis. Allereerst verschijnt er een lichtbol die vervolgens opengaat, en aan de bovenkant een blauwe halve maan laat opdagen. Deze verdwijnt zodra de H. Maagd aanwezig is. Zij zit allereerst op de tak, vervolgens staat zij op en schrijdt op het terras van het huis toe, waarbij zij een lichtspoor achter zich laat. Zij glipt door de spijlen van het balkon en blijft op het terras staan. Zij is in 't wit gekleed met een blauwe gordel en een soort sluier in vorm van een capuchon, die deel uitmaakt van haar kleding; op de rechter schouder draagt zij een witte sjaal (zoals op het schilderij van Murillo). In haar rechterhand houdt zij tussen midden- en ringvinger een paternoster van kristallen kleur. Haar rechterarm rust op de borst, de linkerarm hangt langs het lichaam. De voeten zijn onzichtbaar.

De H. Maagd geeft haar boodschap op de volgende manier: zij spreekt een zin uit die de aanwezige personen niet kunnen horen; Myrna herhaalt de zin met luide stem.

Op het einde van de verschijning keert de H. Maagd achteruit naar de eucalyptus terug. Daar verdwijnt. zij op de tak, vervolgens verdwijnt ook de lichtbol.

DE BOODSCHAPPEN

De boodschappen van de verschijningen worden aangevuld door die van de extasen. De omvang van de verschillende boodschappen doet zich voor van een enkel zinnetje tot een hele periode. Van de boodschappen in extase ontbreekt er maar een. Geschokt door het gebed van een blinde mohammedaanse vrouw, is Myrna deze boodschap vergeten, en kon zich er nooit meer aan herinneren.

De boodschappen worden in Hoogarabisch alsook in dialect medegedeeld. De taal is zeer eenvoudig. De H. Maagd heeft aan Myrna een geheim toevertrouwd dat zij pas op haar sterfbed mag openbaren.

Dikwijls doet Myrna, voordat zij een boodschap doorgeeft, een verklaring als volgt: Christus heeft mij een boodschap gegeven, maar ik heb er niets van begrepen.

DE EXTASEN

Het aantal extasen bedraagt tot 30 november 1989: tien, waarvan zeven buiten Damascus gebeurden: een in de residentie van de Grieks-katholieke aartsbisschop in Khabab, 50 km ten zuiden van Damascus, ten overstaan van de aartsbisschop Boulos Bourkhoche (geen boodschap).

Een in de Syrisch-orthodoxe kathedraal van Hassaké, meer dan 900 km noord-oostelijk van Damascus (een boodschap).

Over het algemeen ziet Myrna tijdens deze extasen de H. Maagd of Christus.

Normaal gebeurt er voor de extase een afscheiding van olie uit Myrna's handen, gelaat of hals. Wanneer zij Christus zal zien, vloeit de olie bovendien uit haar ogen en veroorzaakt er prikkelingen voordat de extase begint.

Op deze fase volgt de eigenlijke extase, d.w.z. de geestesvervoering die haar ontrukt aan de buitenwereld. Tijdens deze fase hoort of voelt Myrna niets. Haar lichaam verstijft. Zij ziet Christus als lichtende gedaante, zonder zijn gelaatstrekken te kunnen waarnemen, hetgeen echter bij de H. Maagd niet het geval is.

Wanneer zij, nadat zij Christus heeft gezien, tot haar normale toestand terugkeert, heeft zij heel wat tijd nodig om haar gezichtsvermogen terug te krijgen: het inwendige licht hindert haar de normale dingen te zien. In die toestand bleef zij eens gedurende 72 uren, van 27 tot 29 november 1984.

Vaak waren een tot vier geneesheren tijdens de extasen aanwezig. Er werden talrijke tests gedaan met betrekking op haar gezichtsvermogen, haar gevoeligheid en haar reflexen: alle brachten een negatief resultaat. Met uitzondering van de twee eerste extasen van maandag 24 october 1983, waarvan de duur niet gemeten werd, duurden de andere extasen tussen 8 en 75 minuten.

Tal van deze extasen werden op video opgenomen.

DE STIGMATA

Tot 30 november 1989 zijn de stigmata drie keer opengegaan. De eerste keer heeft dit fenomeen zich door verschillende voortekens aangekondigd: ontstaan van een soort eelt in allebeide handpalmen, opengaan van de zijdewonde, voordat alle vijf wonden tegelijk opengingen.

1. De stigmata die op de namiddag van 25 november 1983 opengingen, hebben zich tegen 23 uur volkomen gesloten, zonder een bloedige korst achter te laten. De zijdewonde was klein, hoogstens 1,5 cm breed. Acht artsen hebben haar gezien, sommigen zelfs betast.

2. De tweede keer hebben de stigmata zich plotseling geopend, op Witte donderdag 1984, tegen 15.30 uur. De zijdewonde was diep. P. Malouli heeft ze gemeten: 10 cm. Iemand gaf aan Nicolas de raad zijn vrouw naar het ziekenhuis te brengen om de wonde dicht te naaien. Zijn antwoord was duidelijk en beslist: «Degene die de wonden heeft geopend, zal ze terug sluiten».

3. De derde keer gingen de stigmata op Witte donderdag 1987 open. Aanwezig waren de paters Elias Zahlouli en Jozef Malouli die de eerste bloeddruppels uit Myrna's voorhoofd zagen springen: voor de eerste keer verscheen er een wonde op het voorhoofd. De zijdewonde was 12 cm lang. Een Franse vrouwelijke bioloog, Mevrouw Geneviève Antakli, heeft ze gemeten; zij heeft gesproken van een kraswonde. Deze wonde ging ongeveer 10 minuten na de andere open, en was de volgende dag volkomen gesloten: de twee aanwezige chirurgen hebben ze niet aangeraakt. De andere wonden die herhaalde malen onderzocht werden, genazen pas na afloop van enkele dagen. De wonden op het voorhoofd, op de handen en voeten heelden zich zonder verband; nooit hebben wij ontsmettende middelen gebruikt om de stigmata zuiver te houden (vgl video).

De Grieks-orthodoxe aartsbisschop Stephanos Haddad heeft de eerste stigmata gezien. Hij bleef ongeveer een uur naast Myrna (vgl. fotos). De Syrische katholieke aartsbisschop Joseph Mounayer heeft de tweede stigmata vastgesteld. P. Nicolas Baalbaki, chirurg en Grieks-orthodox priester, heeft de derde stigmata gezien en aangeraakt. Helaas ging hij na zes minuten weg.

Na de opening van de derde stigmata waren aanwezig het Franse koppel van biologen, Geneviève en Jean-Claude Antakly, de chirurgen Louis Kawa en Georges Mesmar.

Met uitzondering van de stigmata van vrijdag 25 november 1983 (eerste verjaardag), stellen wij vast dat de stigmata alleen opengaan in de jaren waarin katholieken en orthodoxen het Paasfeest samen vieren. In de andere jaren geschiedt er absoluut niets, er komt geen druppeltje olie, noch op het katholieke noch op het orthodoxe Paasfeest.

SLOTBESCHOUWING

Sedert 27 november 1982 leven wij in een sfeer van vrede, van blijdschap, van hilariteit en van totale onbaatzuchtigheid, en dit ondanks alle lasten die de bezoekers aan de huisbewoners opleggen.

Onze gehele activiteit is bezield door het gebed. Principieel houden wij twee keer per dag een gebedsdienst: rozenhoedje en gemeenschappelijk lof. Soms gebeurt dit echter drie of vier keer per dag. Het gebed heeft sinds 27 november op geen enkele dag opge houden, bij ieder weer, en onder alle omstandigheden. De mensen die er voor de eerste keer komen, zijn onder de indruk van het vurig smeekgebed van de gelovigen.

Het leven van vele mensen is totaal gaan veranderen. De geestelijke genezingen zijn zeer talrijk, en veel belangijker dan de lichamelijke die zich eveneens voordeden.

Wat Myrna betreft, zij heeft haar openhartigheid en nederigheid bewaard, en dit ofschoon de gelegenheden niet ontbreken die haar tot hovaardij zouden kunnen verleiden. Zij is nu moeder van twee kinderen: Myriam (geb. 15 october 1986) en Jean Emmanuel (geb. 26 juli 1988). Voor haar is het zeker allesbehalve gemakkelijk haar plichten tegenover het apostolaat met deze van «echtgenote, moeder en zuster» overeen te brengen. Dus houden zij en haar echtgenoot rekening met ons gebed om trouw te blijven aan de genade.

no. de H. Maagd Maria

3 vrijdag 28.10.1983 (boodschap) - Soufanieh

4 vrijdag 04.11.1983 - Soufanieh

5 vrijdag 25.11.1983 (boodschap) - Soufanieh

8 vrijdag 07.09.1984 (boodschap) - Soufanieh

10 zondag 03.03.1985 (geenboodschap) - Khabab/Syrie

11 woensdag 01.05.1985 (boodschap) - Soufanieh

12 zondag 04.08.1985 (boodschap) - Hassaké/Syrie

13 woensdag 14.08.1985 (boodschap) - Soufanieh

29 vrijdag 18.08.1989 (boodschap) - Los Angeles/USA

30 zondag 26.11.1989 (boodschap) - Soufanieh

Doorheen de donkere wolken, die zich opstapelen boven onze aarde, richten wij met kinderlijk vertrouwen onze blikken op U, Moeder van Jezus en onze Moeder. Hoe meer uw kinderen zich verwijderen van uw goddelijke Zoon, des te veelvuldiger zoekt Gij contact met uw medemensen in verwarring. Gij daalt uit de hemel af om U aan hen te openbaren; Gij richt boodschappen tot hen; meer nog, er vloeien tranen uit uw ogen om zo hun hart te raken.

Goede Moeder, maak dat we aan uw oproepen gehoor geven.

Goede Moeder, maak dat we uw tedere liefde hoogachten.

Goede Moeder, maak dat we uw heilige tranen waarderen.

Geef dat we uw moederlijke liefde beantwoorden met een echte kinderlijke liefde.

De hemel wordt dreigend duister.

De storm zal weldra losbarsten.

O Maria, onze Moeder en onze hoop, Gij, Bron van Heilige Olie, geef ons van uw Olie, dat onze lampen nu niet uitgaan. Amen.

ONENIGHEID EN VIJANDSCHAP UIT HET VERLEDEN

Het hemels initiatief te Soufanieh wil o.m. de christenen wijzen op de dringend noodzakelijke eenheid. Syrië telt amper 10% christenen en dezen zijn dan nog in vele gemeenschappen verdeeld. Hoe willen zij blijven weerstand bieden tegen de geweldige druk van de islamitische meerderheid? Zullen zij niet spoedig hun identiteit verliezen, opgeslorpt of onder de voet gelopen worden?

Men mag zich afvragen, of het aandringen op eenheid niet ook gericht is aan de christenen in het Westen. Hier heerst eveneens een grondige verdeeldheid en bovendien beleven deze christenen een diepe crisis van geloof en zeden. Moet men de mogelijkheid uitsluiten, dat de druk van de Islam zich tot de landen van de Europese Gemeenschap zou uitbreiden? Is het niet wenselijk een samenlevingspatroon te ontwerpen, dat de kans op religieuze vijandigheid beperkt?

Het Concilie sprak al in die zin: «Waar in de loop der eeuwen tussen christenen en moslims niet weinig onenigheid en vijandschap is ontstaan, spoort de H. Kerkvergadering allen aan om, het verleden vergetend, zich ernstig toe te leggen op wederzijds begrip».

In dezelfde verklaring werd met waardering gesproken over de moslims die de ene God aanbidden. Zij vereren Jezus als profeet en eren zijn maagdelijke Moeder Maria, die zij soms zelfs eerbiedig aanroepen. Dit gebeurt trouwens in Soufanieh. De moslims verwachten ook het oordeel en daarom houden zij het zedelijk leven hoog en eren God door gebed, aalmoezen en vasten.