Our Lady of Soufanieh

ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΡΑΒΑΖ

Η Παναγία της Σουφανίγιε

Η Πηγή του Αγίου Ελαίου, Δαμασκός, Συρία

Οι εμφανίσεις στη Δαμασκό

Πρόλογος από τον Πατέρα Ρενέ Λορεντίν

Μεταφράστηκε, εκδόθηκε και ενημερώθηκε από την Γαλλική έκδοση του 1988:

«Les apparitions de DAMAS --- Christian Ravaz » με άδεια από τον συγγραφέα, από “Association Notre-Dame-de-Soufanieh-à-Montréal (Σεπτέμβριος του 1997).

Πρώτη Ελληνική έκδόση, 2007.

Όλα τα δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα παγκοσμίως.

Πρώτη έκδοση: αντίγραφα.

Εκδόθηκε από: « Αγγελιοφόροι της Παναγίας της Σουφανίγιε »

Κανένα μέρος αυτής της έκδοσης δεν θα αναπαραχθεί δεν θα μεταβιβασθεί , δεν θα αποθηκευθεί με επανορθωμένο σύστημα, ή θα μεταφρασθεί σε οποιαδήποτε γλώσσα σε οποιαδήποτε φόρμα με κάθε μέσο χωρίς την εκ των προτέρων γραπτή έγκριση των « Αγγελιοφόροι της Παναγίας της Σουφανίγιε».

Αυτό το βιβλίο βασίζεται στις μαρτυρίες των Πατέρων Ιωσήφ Μαλούλι και Ελιάς Ζαχλάουι επίσης και τις προσωπικές σημειώσεις της Μίρνας Ναζζούρ και στην έρευνα και στις συνεντεύξεις από τον ίδιο τον συγγραφέα στη Δαμασκό.

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Συνέβη στην Ανατολή. Δεν είναι ένα παραμύθι από τις « Χίλιες και μία νύχτες ». Είναι ένα εκπληκτικό ντοκουμέντο, αληθινή αναστάτωση. Είμαστε στη Δαμασκό ( Συρία) τη πόλη που ο Παύλος της Ταρσού ήταν έτοιμος να διώξει τους πρώτους χριστιανούς και όταν έφθασε …σαν ένας χριστιανός υπέρ-νικημένος από τον Χριστό. Είναι μια Αραβική πόλη που οι Χριστιανοί είναι πολλοί, διασκορπισμένοι ανάμεσα σε πολλές και διάφορες ομολογίες, οι διαφορές και ο διαφορετικές απόψεις των οποίων ανέκυψαν σ` όλη την ιστορία. Ένας βρίσκει σ` αυτήν όλες τις αντιθέσεις της Μέσης Ανατολής με βαθιές Χριστιανικές ρίζες.

Συνέβη στη Μίρνα την 27^η Νοεμβρίου 1982, στη Σουφανίγιε, μια χριστιανική συνοικία της Δαμασκού της Συρίας. Μια μικρή φτηνή εικόνα σε μια πλαστική δεμένη κορνίζα, άρχισε να στάζει λάδι, στάλα- στάλα, αρκετό να γεμίσει ένα πιατάκι. Η Μίρνα είναι 18 χρονών. Είναι παντρεμένη με τον Νίκολα εδώ και 7 μήνες. Καλωσορίζει αυτό το λάδι ως δώρο από τον Θεό. Ο σύζυγός της είχε φέρει αυτή την εικόνα κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού στη Βουλγαρία[i][1].

Σοφοί άνθρωποι και επιστήμονες, ακόμη και θεολόγοι θα συνοφρυάσουν.

Λάδι; Για ποιο λόγο, τι σημαίνει; Έχουμε χάσει την αίσθηση των σημείων. Το μετασυμβιβαστικό λειτουργικό τυπικό ( Βατικανό ΙΙ) έχει συγκρατήσει την χρίση του ελαίου στους κατηχούμενους, σύμβολο του αγώνα που χαρακτηρίζει τη Χριστιανική ζωή. Αυτό το χρίσμα όμοιο με αυτό που μπαίνει σε παλαιστές που, χάρη σ` αυτό, έχουν ξεφύγει τις επιρροές του αντιπάλου, είναι σήμερα προαιρετικό και γενικά παραλειπόμενο. Αλλά ένα έχει διατηρήσει το «Άγιο Χρίσμα», το λάδι που χρίει τους ιερείς, επισκόπους και κάθε βαπτισμένο, κάθε χρισμένο, ως ένα σημείο ότι όλοι οι Χριστιανοί συμμετέχουν στην ένωση του Χριστού. Το λάδι είναι μια χριστιανική γλώσσα.

Είναι επίσης μια Μεσογειακή γλώσσα. Είναι ένα σημείο της γλυκύτητας της ειρήνης, της ανάρρωσης. Από την αρχή του Χριστιανισμού, ή εκκλησία δίνει το χρίσμα στους αρρώστους. Και οι φαρμακοποιοί χορηγούν αρκετά φάρμακα σε κάποια μορφή χρισμάτων. Μερικοί άρρωστοι άνθρωποι ρωτούν αυθόρμητα τον γιατρό τους:

-Γιατρέ, δεν έχεις κάποια αλοιφή…ήταν αυτό που άκουσα από κάποιον άρρωστο συμβουλευόμενος βιαστικά τον αδελφό μου που είναι γιατρός.

-Είχε σπάσει το κόκαλο απάντησε ο γιατρός.

- Αυτό δεν θα βοηθούσε καθόλου.

Αλλά ο ασθενής επέμενε τόσο πολύ που δεν θα τον άφηνε να φύγει χωρίς ένα σωληνάριο αλοιφής.

-Είναι εξαιρετικό! Θα του έλεγε ώστε να τον βάλει σε καλή ψυχική κατάσταση… πριν την είσοδο του στη κλινική.

-Αλλά αυτό το λάδι από την Δαμασκό σίγουρα δεν έρχεται από τον Ουρανό ένας άνθρωπος μπορεί να διαμαρτυρηθεί;

Αυτό σκέφθηκε η αστυνομία όταν ξανασυναρμολόγησαν και χάλασαν την εικόνα, ερευνώντας τους τοίχους του σπιτιού χωρίς να βρουν τίποτα το ύποπτο. Παρόμοια γιατροί έχουν συνεχίσει την έρευνα τους χωρίς να βρουν καμιά εξήγηση, όπως κάποιος θα διαβάσει αργότερα. Λίγες μέρες πριν στάξει η εικόνα λάδι είχε στάξει απροσδόκητα από τα χέρια της Μίρνας. Η ανάλυση του ελαίου αποκάλυψε ότι είναι ελαιόλαδο και οι γιατροί που πρόσεχαν μερικές φορές το φαινόμενο μπερδεύτηκαν, γιατί πιστοποίησαν ότι το ανθρώπινο σώμα δεν μπορεί να παράγει ελαιόλαδο.

Το χρίσμα του ελαίου στους ασθενείς έχει προκαλέσει θεραπείες που οι γιατροί έχουν συναντήσει με κατάπληξη. Η λογική μας αναστατώνεται και διαμαρτύρεται ενάντια σε τέτοια φαινόμενα θεραπειών.

Η Μίρνα ζει το γεγονός πολύ απλά στην καθημερινή της ζωή η οποία μερικές φορές διακόπτεται και ταράζεται από τα φαινόμενα. Έχει δεχθεί τη χάρη να γίνει μια εικόνα της Παναγίας;

Δεν καλούμαστε όλοι να μοιάσουμε στην εικόνα του Θεού, στην εικόνα του Χριστού η στην εικόνα της Άσπιλης Μητέρας Του; Από αυτήν την άποψη, όλα μοιάζουν απλά γι` αυτήν.

Η Παναγία της έχεις εμφανισθεί και της δόθηκαν μηνύματα, που επίσης θα διαβάσετε σ` αυτό το βιβλίο.

Έχει ζήσει τα στίγματα του Χριστού και έχει λάβει την αποστολή να μοιραστεί τον Σταυρό του Χριστού. Θα προτιμούσε τη δόξα παρά τον Σταυρό, αλλά έχει δεχθεί τον Σταυρό από αγάπη για τον Κύριο. Αυτό δεν σταματά από το να είναι μια χαριτωμένη γυναίκα και μια τρυφερή μητέρα στα παιδιά της.

Ο άντρας της αρχικά ένας δειλός Χριστιανός που πρώτα προσπαθούσε να αποφύγει να παντρευτεί θρησκευτικά έχει από τότε μπει στη χάρη. Η Παναγία είπε στη Μίρνα:

- Δεν ήρθα να χωρίσω! Η έγγαμη ζωή σου θα παραμείνει όπως είναι .

Το πλήθος έρχεται να προσευχηθεί στο σπίτι της Μίρνας και του Νίκολα. Αυτοί οι άνθρωποι φέρνουν μαζί τους αρρώστους.

Εισβάλουν στο σπίτι τους. Οι Ναζούρ διαθέτουν τους εαυτούς τους. Ο Δόκτωρ Αντουάν Μανσούρ, ένας από τους γιατρούς του Πρώην Αμερικανού Προέδρου, Ρόναλντ Ρήγκαν, που έχει ερευνήσει το φαινόμενο τους έχει προσκαλέσει να πάνε στις Η.Π.Α το 1990.

Τέτοια είναι η εκπληκτική ιστορία που θα διαβάσετε. Η Εκκλησία είναι συνετή σ` αυτό το θέμα . Έχει τη συνήθεια να περιμένει. Ακόμη περισσότερο τόσο από τότε που η Εκκλησία στη Δαμασκό είναι μοιρασμένη σε ποικίλες ομολογίες. Η Μίρνα και ο Νίκολας αποτελούν ένα μικτό σπίτι : αυτός είναι Ορθόδοξος και αυτή είναι Ελληνοκαθολική. Η Ορθόδοξη ιεραρχία αρχικώς ευνοϊκή στο φαινόμενο, έχει μεταφέρει την εικόνα επίσημα στην Εκκλησία της. Αλλά η εικόνα σταμάτησε να στάζει και επιστραφεί στο σπίτι της Μίρνας με πολύ λιγότερη επισημότητα…

Αλλά ποιος είναι ο Κριστιάν Ραβάζ, ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου; Γιατί πήγε στη Δαμασκό να ζητήσει πληροφορίες γι` αυτό το ασυνήθιστο φαινόμενο;

Τίποτα δεν τον προδιέθετε σ` αυτό. Δεν είναι ένας φανατικός των εμφανίσεων. Είναι τεχνικός στο επάγγελμα, αλλά επίσης είναι χριστιανός «σε αναζήτηση », θα μπορούσε κάποιος να πει, αλλά όχι με το νόημα που ένας χρησιμοποιεί αυτή την έκφραση γιατί συνήθως ονομάζει κριτικούς Χριστιανούς που αμφισβητούν την πίστη τους και κοιτούν αλλού, προς ανατολικό τομέα γνώσεων (γιόκα, ζεν, υπερβατικός διαλογισμός) ψυχανάλυση ή χίλια άλλα πράγματα ενόσω είναι ξένοι στην ουσία του Χριστιανισμού, έτσι τους παρασέρνουν τελικά αλλού και τους αποπροσανατολίζουν...

Ο Κρίστιαν Ραβάζ πάντα αναζητά στην κατεύθυνση του Θεού του Αβραάμ, αποκαλυπτόμενος στον Ιησού Χριστό, προς την εγγύτητα του Θεού. Πάντα Τον αισθάνεται, ακόμα κατά τη διάρκεια της διασταύρωσης της μετασυμβατικής ερήμου. Ο υπερβατικός Θεός μας είναι κοντά και στενά. Έπλασε τον άνθρωπο κατ` εικόνα Του. Ενσαρκώθηκε από αγάπη πέρα από τη λογική. Στην ανθρώπινη αδυναμία μας, Αυτός μας δίνει σημεία. Δεν είναι απαγορευμένο για το Θεό να κάνει θαύματα σ` αυτή την περιοχή.

Ο Κρίστιαν Ραβάζ δεν είναι συναισθηματικός. Είχε διαλέξει μια επιστημονική καριέρα και επικερδή στο χώρο της επεξεργασίας δεδομένων. Ένας μπορεί να του διακρίνει εκτός από τα τεχνικά του ταλέντα, την ικανότητα του για εμπόριο. Κάτω των 30 χρονών, έχει ήδη μια καλή θέση στον εμπορικό χώρο της επεξεργασίας δεδομένων. Ήταν πολύ πλούσιος, είχε ένα σπορ αμάξι και είχε τα μέσα για τα πάντα. Γιατί αυτός ο γενναιόδωρος άνθρωπος, ευτυχισμένος στη καριέρα του στα 33 του χρόνια, ένιωσε την κενότητα αυτής της γεμάτης ζωής. Γιατί το διακινδύνευσε να αφήσει τα πάντα; Δεν του αρέσει να τον ρωτούν γι` αυτό. Λέει δεν ξέρει και ο ίδιος. Χωρίς αμφιβολία , γιατί η καρδιά του ( με την βιβλική και θεία σημασία της λέξης) μπορεί να έχει λόγους για λόγο που δεν ξέρει. Το 1976, άφησε αυτή την αξιοζήλευτη και επιτυχημένη ζωή για να ιδρύσει νέες Χριστιανικές κοινότητες στη Λυών ( Γαλλίας) μετά να βοηθήσει μια ομάδα χαρισματικών νεαρών μεταξύ 9 και 14 χρονών, να υπερπηδήσουν τη δοκιμασία των ταλέντων τους και να βρουν το Θεό. Το 1986 ίδρυσε ένα μηνιαίο θρησκευτικό περιοδικό «Chrètiens Magazine»,[2] εκπληρώνοντας μια ακόμη ανεκπλήρωτη ανάγκη: γι` αυτούς που αναζητούν – όπως και αυτός – την αμεσότητα της φιλίας του Θεού. Ενήλικες, άνθρωποι κουρασμένοι από τόσες πολλές εκφυγές, από τόσους πολλούς ξεπεσμούς, ταπεινοί πιστοί που επιθυμούν να συναντήσουν το Θεό, χωρίς να ξέρουν και να ψάχνουν να βρουν σημεία που ο Θεός συνεχίζει να δίνει σήμερα, όπως πάντα να μας βοηθά μέσω της ανθρώπινης αδυναμίας μας. Το Ευαγγέλιο μας προσκαλεί να αποκρυπτογραφήσουμε τα σημάδια των καιρών. Και υπάρχουν πάντα σημεία σε κάθε περίοδο: μυστήρια πρώτα, αλλά επίσης αυτά τα λεπτά οικεία σημεία που ο Θεός μας δίνει στην καθημερινή μας ρουτίνα. Αυτά τα σημεία λείπουν από αυτούς που δεν τα έχουν. Βοηθάει τους χριστιανούς που ξέρουν που να τα βρουν, ο Κρίστιαν Ραβάζ το ξέρει όπως εγώ το ξέρω. Από μέρους μου είχα γράψει το πρώτο βιβλίο μου για το Μετζουγκόργκε όπως ακριβώς κάθε άλλο βιβλίο. Δεν ένιωσα την ανάγκη για εμφανίσεις και πολλοί αναγνώστες αυτού του βιβλίου, μου έγραψαν λέγοντας μου πως ξαναβρήκαν τη χαμένη τους πίστη.

Ο Κρίστιαν Ραβάζ ξέρει όπως και εγώ, ότι η πίστη δεν είναι απόδειξη αλλά μάλλον σκοτάδι που είναι σχετικό με το να πιστέψεις στο Θεό απλά στο λόγο Του που Αυτός έδωσε: «Μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες» είπε ο Ιησούς Χριστός. Ξέρει ότι είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί η αίσθηση της πίστης αλλά χωρίς την περιφρόνηση ούτε την απόρριψη τέτοιων μικρών σημείων από τον ουρανό, που ο Θεός δίνει σε κάθε γενναιόδωρη ζωή επειδή καταλαβαίνει πολύ καλά την ευαίσθητη φύση μας.

Ο Κρίστιαν Ραβάζ είχε άλλο ένα ταλέντο εκτός από την επεξεργασία δεδομένων και το εμπόριο, το δώρο του δημοσιογράφου. Τα πρώτα του άρθρα δημοσιεύτηκαν όταν ήταν 15 χρονών. Σαν ένας προγραμματιστής, του άρεσε η πληροφορία. Το εξάσκησε κάτω από όλες τις πλευρές της, ράδιο, τηλεόραση, γραπτό τύπο, αρχικώς σαν ερασιτέχνης μετά ως ένας επαγγελματίας. Του άρεσε να κάνει συνεντεύξεις και ντοκιμαντέρ,

Όταν άκουσε για της εμφανίσεις της Κιμπέχο (Ρουάντα ) το 1984, πήγε εκεί αμέσως και έτσι η Ευρώπη έμαθε για το Κιμπέχο. Μπορούμε να πούμε ότι το ένιωσε. Θα προτιμούσα να πω σύμφωνα με τη Θεολογία ότι ήξερε πώς να εξασκηθεί «sensus fidelium»: η 6^η αίσθηση του πιστού που συχνά διακρίνει εμφανίσεις πριν κάνουν οι αρχές, συγκρατημένο που είναι, που σύνεση και επιφυλακτικότητα.

Η ίδια διαίσθηση και οι μαρτυρίες του Ζαν – Κλωντ Νταριγκό ( ιερέας και ρεπόρτερ στο Αντένα – 2 – Γαλλική ΤV ) και του Ελιάς Ζαχλάουι ( στύλος της ενορίας της Παναγίας της Δαμασκού ) τον έχουν τραβήξει προς την Δαμασκό. Πετάχτηκε σ` αυτό, και να το αποτέλεσμα[3]. Ο Κριστιάν Ραβάζ ενεργεί γρήγορα, σκέφτεται γρήγορα, αλλά πάντα πολύ συγκεκριμένα. Μπορεί μερικές φορές να σε οδηγήσει λαχανιασμένα. Σε τραβάει σε μια περιπέτεια που μπορεί να νιώθεις τελείως άβολα ή χαμένα. Όπως ένα καλός δημοσιογράφος παίρνει τα πράγματα ΄όπως έρχονται, και επίσης σαν ένας καλός Χριστιανός, ομολογεί την ταπεινότητα του ενώπιον του Θεού.

Πατήρ ΡΕΝΕ ΛΟΡΕΝΤΙΝ[4]

[1] Ο Νικόλας είχε φέρει 10 μικρά αντίγραφα ( 6χ8cm – 2,4x3,2 ίντσες ) της Παναγίας του Καζάν από την Ορθόδοξη Εκκλησία του Αλεξάνδρου Νιέφσκυ στη Σόφια.

[2] Chrètiens Magazine; 9, rue du Docteur Potain, 75019 Paris, France.

[3] Προσέξτε, δεν είναι πάντα ενθουσιώδης . Άλλες εμφανίσεις τον έχουν απογοητεύσει . Σ’αυτή τη περίπτωση, δεν δίστασε.

[4] Ο Πατήρ Ρενέ Λορεντίν είναι ένας Γάλλος Μαριολόγος στο Βατικανό.